12 november 2025
Er was eens een kind. Dat werd geboren nadat de ouders het met succes verwekt hadden. Ze lieten het kind door een ambtenaar registreren in de Gemeentelijke Basisadministratie. Nu droegen de ouders niet alleen meer verantwoordelijkheid voor het kind, maar zou de hele gemeenschap bijdragen. Zo kreeg het kind ook relaties buiten het gezin en leerde daar van. Onvermijdelijk kwam door die externe relaties het moment dat het kind inzag dat de ouders slecht waren geweest. Daarom vluchtte het kind uit huis volgens de procedures die het van de gemeenschap geleerd had, zodat de ouders de gevolgen van hun slechtheid zouden leren kennen. Na vele jaren kreeg het kind met een ander kind zelf ook een kind. Zo werden zij ouders en lieten volgens de traditie hun kind registreren in de Basisregistratie Personen, omdat die de Gemeentelijke Basisregistratie had opgevolgd. De gemeenschap nam ook bij deze ouder mede-verantwoordelijkheid voor hun kind. Ook hun kind kwam onvermijdelijk tot de conclusie dat de ouders, ondanks hun goede intenties, slecht waren geweest. Het kind vluchtte het huis uit volgens de regels van de gemeenschap. Nu aan de andere kant van deze gebeurtenis, gingen de ouders naar hun eigen ouders om zich te verontschuldigen. Daar vernamen zij dat hun ouders dezelfde weg afgelegd hadden. Toch bleef de gemeenschap kiezen om dit patroon niet in het onderwijs op te nemen, omdat zij via een representatief democratisch systeem tot de beslissing gekomen waren dat deze les alleen te leren is door ervaring. Sommige ouders probeerde hun kinderen voor te bereiden op dit patroon, maar dat voorkwam nooit.